xoves, 4 de agosto de 2022

La tumba de las luciérnagas




Título: La tumba de las luciernagas

Autor/director: Isao Takahata

Ano de produción:1988

Época e materia que reflicte: esta película fai referencia a segunda guerra mundial na cal Xapón participou e perdeu a guerra contra Estados Unidos e reflicte a fame que pasou a xente e o que sufriron os xaponeses durante a guerra.

Tema: esta película trata sobre a segunda guerra mundial e sobre o sufrimento do pobo xaponés durante a guerra xa que este unha vez atacou a estados unidos todo empezou a irlle de mal en peor xa que non eran capaces de aguantar coa fame que había a causa da guerra. 

Comentario

Esta película trata da segunda guerra mundial na cal participa Xapon e o cal termina moi prexudicada. Esta fala da vida dun rapas xaponés e de como foi a súa vida dende que comeza a guerra ate que morre, e nesta historia conta como era a vida de moitos dos xaponeses e do mal que o pasaron milleiros de persoas xa que o rapas protagonista e fillo dun militar da mariña e inda así non chega a ter unha boa vida, primeiro marre súa nai a causa das bombas e polas feridas causadas, mais tarde cando termina a guerra dáse de conta de que morreu o seu pai inda que polo que conta na película o pai puido morrer xa moito antes xa que as cartas que lle mandaba o seu fillo durante a guerra non tiñan resposta dende un primeiro momento polo que nos pode dar a saber que xa morrera moito antes, despois morreu a súa irma por causa da mal nutrición xa que el fora a vivir a montaña xa que nun primeiro momento vivía cunha tía pero como esta non era moi boa con estes eles decidiron marchar a vivir a montaña e hai foi onde morreu despois dun tempo e o ultimo que morreu foi o ultimo protagonista na estación de tren cerca de moita outra xente na mesma situación ca el.

Valoración final

Esta película esta bastante ben feita e explica moi ben que pasou naquela época e por iso a miña valoración e un 10.

Ángel González Bouza 4ºB

Gambito de dama


TÍTULO: GAMBITO DE DAMA.

AUTOR: Walter Tevis

DIRECCIÓN: Scott Frank

ANO DE PRODUCIÓN: 2020

XÉNERO: Serie de TV. Drama. Xadrez. Guerra Fría. Años 50- 60.

PAÍS: Estados Unidos.

GUIÓN: Scott Frank.

ÉPOCA E MATERIA QUE REFLICTE: Kentucky, anos 60. En plena Guerra Fría, a moza Beth Harmon é unha orfa cunha aptitude prodixiosa para o xadrez, que loita contra as súas adiccións mentres trata de converterse na mellor xogadora do mundo gañando aos grandes mestres, en especial aos rusos.

A historia, baseada nunha novela de Walter Tevis de 1983, escolle moi ben a época: o mundo do xadrez profesional nos cincuenta e os sesenta, cando pasa de converterse dun entretemento para universitarios a un reflexo das tensións políticas entre Estados Unidos e a Unión Soviética. E cóntanos un mundo árido para as mulleres, sobre todo a protagonista, metida nunha contorna masculina onde historicamente poucas mulleres chegaron a destacar.

Este ambiente tan especial está reflectido na serie, non só reflectindo os ambientes do xadrez, senón tamén os centros comerciais onde se dan cita as amas de casa dos suburbios, os medios de transporte e os hoteis de luxo. É moi fiel aos costumes e os modos do xadrez da época.

TEMA:

 Cóntanos a carreira no xadrez dunha nena, que aprende a xogar nun orfanato co bedel, en plena Guerra Fría.

 COMENTARIO: 

En termos xerais, aínda que a serie tómase as súas liberdades, nótase que hai expertos detrás asesorando. Púxose moito mimo na recreación da época e dun deporte a miúdo maltratado. Tamén mirase os problemas entre rusos e americanos pola Guerra Fría e como era moi importante ganar esas partidas como poder político, e como moitos rusos querían abandonar Rusia para nunca volver. Y como en Rusia es moi importante o xadrez. E estou contenta de vivir nesta época, porque vexo como a muller non contaba para nada en anteriores épocas e esta non podía ser menos.

Esquiva abundantes tópicos das historias de nenos prodixio. E non me gustou como para que os nenos non molestasen nos orfanatos, os medicaban drogándoos, provocándoos adicións. Aínda que os estados mentais extraordinarios son complicados de plasmar en imaxes ,e facelos comprensibles para o público, nesta serie conségueno. Encántame a idea do taboleiro no teito que Beth imaxina para memorizar e planificar as partidas e tamén gústanme as montaxes musicais. Tamén me gusta moito como humaniza aos xogadores converténdoos en superdotados excéntricos e faios intercambiar diálogos técnicos sobre partidas, onde o espectador que non sabe xadrez non perde o fío das partidas. Porque, realmente, non é necesario entendelas ao detalle para comprender aos protagonistas.

VALORACIÓN FINAL:

 Gambito de Dama é unha historia que encara todos os seus temas con profundidade, consideración, e elegancia. O guión evita caer no melodrama, aínda cando a trama poida xustificalo, e mantense moderada nos seus conflitos, a pesar de que a protagonista atravesa toda clase de loitas, tanto psicolóxicas como sociais. Desde os traumas da súa infancia por mor do abandono e a saúde mental da súa nai biolóxica, ata a súa adicción con substancias, o que leva a causarlle problemas con amigos e amores. Esta serie para min transmite toda a competitividade e esixencia mental do xadrez de alto nivel, combinado cos conflitos do momento entre rusos e americanos. Para min o xadrez nunca foi tan entretido e emocionante como cada vez que ela senta fronte a un taboleiro. Encantoume e recoméndoa.

Lucía Carrera Fernández 4ºA

A zona gris


Título original
: The Grey Zone 

Autor/director: Tim Blake Nelson

Ano de produción: 2001 

Época e materia que reflicte: A segunda guerra mundial, no maior xenocidio do século XX,

Tema:

A película describe a realidade vivida no campo de concentración de Auschwitz en 1944, na que un grupo de Sonderkommando (comando especial) xudíos foron obligados a guiar os seus compañeros xudíos e incluso familiares ata a cámara de gas para ser queimados nos fornos crematorios e deixar limpa a zona para os seguintes, co fin de conseguir uns meses máis de vida e privilexios. Os sentimientos de culpa fan que planearan un motín como forma de redención para destruír o crematorio IV e escapar, cos explosivos que lograron extraer as mulleres das fábricas de armas. Ao prepararse na rebelión, un xudeu do grupo da unidade encontra a unha rapaza de catorce anos que sobrevivíu a cámara de gas, e intenta por todos os medios salvala. O levantamento non saíu como o previsto e os superviventes foron matados un a un, a rapaza incluida.

Análise

O Terceiro Reich implantou o obxectivo primordial na reforma racial en Europa. O antisemitismo exerceo un rol primordial, no que, aclamaba que os xudeos compoñían o orixe de todos os males, sinalábaos como «un fermento de descomposición», desconcerto, confusión, e «dexeneración racial», e a ameaza da revolución mundial….Auschwitz encontrábase en Polonia ocupada polos alemán e contaba con 3 campos incluido o de exterminio, no que morreron mais de 1.000.000 de persoas, nel o terror e o pánico estaba presente, mentras que no mundo a Segunda Guerra mundial estábase desenvolvendo. En 1945 cerrouse ao ser liberados polo exército soviético.

Os alemáns construíron tres campos de concentración una vez invadida Polonia. Auschwitz I creouse como campo principal en 1940, Auschwitz II en 1941, foi o que tiña maior número de prisioneiros, contaba con catro crematorios, Auschwitz III, os nazis forzaron aos xudeus para que traballaran nas fábricas de caucho sintético e combustibles. Os nazis decidiron evacuar os prisioneiros dos campos o 27 de xaneiro ao ver o avance do exército ruso. Uns 7.000 foron os supervivintes encontrados en condicions lamentables, marcados pola fame e o maltrato que sufriron. Abandonaron Auschwitz a pie, pero dada o estado físico e mental que tiñan non puideron seguir co camiño, desta maneira chamáronlle 'Marcha da morte'.

A película recrea baixo tódolos ángulos una realidade cruel que recrea uns horrores difícilmente superados pero realistas. Tim Blake soubo abrir a porta dun campo de concentración e desnudar sen tabús as escenas estremecedoras xamáis vividas, recreando perfectamente a situación da época, de tal xeito que somos capaces de percibir a tensión, o medo, a incertidume vivida polos actores e integrarnos na película grazas as cámaras que son os testigos das escenas e nas que te sintes atrapada nun inferno sen saída. A música recrea o camiño cara a morte e os gritos de desesperación que se convierten en xemidos e finalmente o silenzo fai que se pegue na pel. Somos os testigos dunhas crueldades, dunhas mortes masivas e incluso de torturas realizadas polos investigadores médicos en nenos, xemelos…

Blake conseguíu recrear con todos os detalles o estremecedor horror contado polas cámaras que simula unha realidade vivida sen escrúpulos, onde a vida non significa nada. As matanzas e a tortura son os temas principais desenvolvidas por unhas imaxes que vencen a dificultade moral. A loita pola supervivencia temporal fai que os Sonderkommando viviran obrigados a axudar a matar a cambio duns privilexios como a comida, mentres co resto dos reclutas eran mal ou pouco alimentados. Cada seis meses os nazis os mataban e os replanzaban por outros… Foto tomada de manera clandestina por un Sonderkommando, queimando corpos ao aire libre nunha fosa. É unha valiosa proba, xa que, moitas delas foron destruidas.

"Non estou triste porque vou a morrer, estou triste porque non poderei vengarme como quixera", escribió en noviembre de 1944.

Os membros dos comandos especiais tiñan que sacarlles os implantes de dentes de ouro, obxetos de valor antes de metelos nos crematorios. .

Tim Blake Nelson convertíu unha película nun documental a gran escala cos mínimos detalles ao descuberto, aínda así, a ficción nunca superará a realidade.

Andrea Domínguez García 4ºC

Goodbye Lenin

 


Título: Goodbye Lenin

Ano de produción: 2003

Época histórica e materia que reflicte: 1978-1990, División de Alemania na RFA e a RDA, caída do muro de Berlín (1989), Reunificación Alemá (1990), antes do derrumbe da URSS (1991).

País: Alemania

Dirección: Wolfgang Becker

Guión: Wolfgang Becker, Bernd Lichtenberg

Duración: 1h e 55 min

Xénero: Drama, comedia

Tema: Trátase da historia dunha familia que vive na República Democrática Alemana antes da caída do muro de Berlín.

Análise

Esta película comeza coa fuxida do pai de dous nenos, Alex e Ariane, ao mundo occidental no momento en que Alemania xa está dividida dende 1949, mentres a súa muller Christiane e os seus fillos quedaban na República Democrática de Alemaña (RDA), o territorio socialista que existiu en Alemaña e Europa Central durante o período da Guerra Fría, baixo a ocupación soviética tras o final da Segunda Guerra Mundial. Esta existiu ata 1990, cando se incorporou á República Federal de Alemaña (RFA).

Christiane era unha activista no progreso social contra as inquietudes do pobo e as inxustizas cotiás, polo que recibiu unha coondecoración prestixiosa que o Estado daba aos cidadáns máis destacados polo seu socialismo.

En 1989, na manifestación en defensa do dereito de camiñar libremente sen que o muro o impedise, Alexander coñeceu a súa futura moza, Lara, unha rapaza soviética pola cal suspiraba namorado. Esa mesma noite a nai entrou en coma, debido a que mirou como o exército golpeaban a varios manifestantes e levaban ao seu fillo. Dende ese accidente, a súa saúde empeorou e estivo bastante tempo no hospital ata que Alex decidiu acomodar o cuarto onde, ata ese momento, estaban asentados a súa irmá e o seu mozo, e levar a casa a súa nai. Ela perdeu a memoria e non recordababa, despois de oito meses en coma, na situación en que se atopaba Berlín en octubre do 1989, a un mes da caída do muro que dividía as zonas de influencia capitalista e comunisa. Entón, el fixo todo o posible para que non soubera a verdade, posto que se se enteraba podía sufrir outro infarto, xa que ela era socialista, e isto conlevaría á súa morte. Intentou buscar por medio de todos os métodos as marcas de alimentos da antica RDA, pero a influencia capitalista arrasara con todo e intercambiaba os botes vellos qe atopaba polos novos. Así, construiu unha realidade totalmente diferente para a súa nai, arreigada ao pasado. Pareceume tan alucinante o feito de crear un mundo moi alonxado do real só para que ela puidese vivir en paz, que enganchoume a historia dunha forma incríbel.

Chegou o cumpleanos de Christiane e todo o espectáculo que organizara o fillo fracasou de varias maneiras, pero cando ela sospeitaba algo, Alex e o seu amigo e compañeiro de taballo xa estaban grabando e editando programas de informativos cunha explicación a favor da versión socialista que lle daban á muller. No aniversario, a moza de Alex non aguantou tanta mentira, en parte porque el lle dixera á nai que o pai dela tiña un oficio que en realidade non facía, ademáis de que estba morto. Quizais por este motivo tamén lle confesou a Christiane que caíra o muro antes de que esta volvera a ver ao seu home. Esta era a súa última voluntade, pois lle dera outro infarto tras confesarlle aos seus fillos a verdade sobre o pai na casiña onde quería acoller as persoas da parte oocidental. Resulta que tiveran que dicirlle que os occidentais estaban pasando á RDA grazas a un xesto humanitario de Honecker (nesa época, secreario xeral do Partido Socialista Unificado de alemaña), cando saíra a rúa un día. Na rúa mirara pasar a estatua de Lenin, que estaba sendo trasladada do seu pedestal.

Mentres ela está ingresada no hospital, o fillo aproveita para falsear un novo telexornal, convencendo a Sigmund Jähn (o primeiro astronauta de Alemaña Oriental) a quen descubrira unha noite traballando como taxista, para que proclamase a necesidade de unir as dúas repúblicas, a federal e a democrática. Quería desvelarlle a verdae, pero dunha forma suave, a cal el mesmo quería ter vivido. Porén, Christiane xa estaba ao tanto das últimas transformacións políticas grazas a Lara e decatase da montaxe que o seu fillo preparara durante toda o período da súa enfermidade por amor, só para coidala. Nin Christiane nin Lara chegan a revelar que xa a muller xa coñecía a verdadeira realidade e acaba morrendo.

4º Valoración final

Creo que esta película é moi significativa, porque representa perfectamente o ambiente vivido nesa época histórica con certa comicidade (nas partes nas que Alex se encarga de transformar o mundo visible pola súa nai para que non sufra). Esa atmosfera de inquietude ante a revolución que causou a caída do muro de Berlín. Esa atmosfera de saber que estaba a piques de ocorrer algo grande e importante, que cambiaría a vida de todos aquelas persoas (refírome a caída da Unión Soviética). O que máis me gustou foi a vía que tomou o autor do filme para contar es proceso histórico de transición ente a situación despois da Guerra Fría (a partir do 1989) e a posterior á Reunificación Alemá.

Ariadna Pereira Campos 4ºB

El vendedor de tabaco


Título
: El vendedor de tabaco

Director: Nikolaus Leytner

Ano de produción: 2017

Que reflicte? Esta película refilcte a época de entreguerra, cando Hitler comeza a ter un grande auxe, antes de que estalle a 2º guerra mundial.

Tema

A invasión de Hitler en Austria (Viena 1937), a Gestapo comeza a matar a xente que tenta contra os ideais de Hitler, ambientado nun rapaz de 17 anos, axudante dun vendedor de tabaco.

Comentario

Esta película ambientada en Viena, fai reflexionar sobre o duro que tivo que ser para os Austríacos e Alemáns que non seguían os ideais nacionalsocialistas, que tiveron que ser sometidos ante o gran auxe de Hitler. Na película pódense observar metáforas nas que os pesadelos do protagonista representan o ambiente nesta época, arañas que lembran o avance da ideoloxía nazi, bolboretas asasinadas cando a anexión de Austria á Gran Alemaña corta a liberdade dos seus habitantes.

Valoración final: 

Gustoume moito a peli, sobre todo pola maneira de narrar a historia, as metáforas nos soños do protagonista e tamén o final, no que se lle fai conmemoración a todas as persoas que estaban en contra de Hitler, e foron asasinadas inxustamente.

Sabela Saad Gómez 4ºB

Hitler el reinado del mal

  


Título:
Hitler: El reinado del mal

 Autor:  Christian Duguay

 Ano de producción: Foi estrenada en 2003

 Época do que fala: Esta ambiantada na época do reinado de Hitler

 Tema: Totalitarismo, nazismo, Hitler.

Comentario

 Esta miniserie conta un pouco da vida de Hitler e como foi o comezo do seu reinado. Na primeira parte fala sobre as súas malas experiencias en Austria , a súa participación na Primeira Guerra Mundial e a súa entrada no partido nacinalsocialista. Na segunda parte describe como foi o proceso e o camiño que fixo para chegar a o poder en Alemaña e conta un pouco da súa relación con Eva Braun.

Valoración final

Esta miniserie gustoume bastante xa que é bastante doada de mirar e é moi entretida, xa que só son dúas partes. Gustoume como foi representada a vida de Hitler dunha maneira bastante dinámica, o que non me gustou foi que estivese divida en dúas partes, porque penso que sería mellor nunha soa.

 Sergio Domínguez Araujo 4ºC

 

 

El niño con el pijama de rayas


Título: O neno do pixama de raias

Autor/director e ano de produción: John Boyne, 2006

Tema/ Materia/ Contexto/ Argumento:

Trata sobre a historia de Bruno, un rapaz de 9 anos que creceu como fillo dun comandante do exército nazi durante a Segunda Guerra Mundial en Alemaña, el vive cos seus padres e a súa irmá de 12 anos. Logo de visitar a Adolf Hitler, o pai de Bruno foi ascendido a comandante e con isto comeza a dirixir un campo de concentración Nazi.

Nun principio Bruno moléstase por ter que mudarse tan lonxe de casa (Auschwitz) e con isto perde aos seus amigos. Ao lonxe de onde habita Bruno, logra avistar un campamento onde as persoas usan pixamas de raias. 

Isto lle causa curiosidade e decide un día visitalo e atopa unha curiosa cerca de arame, mentres vai camiñando pola cerca atópase cun niño que se chama Shmuel, comezan a ter una amistade, préstalle os seus xoguetes e lévalle comida Shmueldille a Bruno que o seu papá, o seu avó e seu irmán están con el, pero a súa nai non.

Bruno y Shmuel terminan sendo mellores amigos anque ambos pola súa inocencia no comprenden o que en realidade está sucedendo, pasan os días e Bruno empeza a ver a Shmuel cun rostro máis demacrao e casi famélico, pero non termina de entender o porqué disto xa que non coñece acerca dos campos de exterminio.

Bruno realiza un plan con Shmuel para fugarse deste campamento e intentar atopar ao pai de Shmuel, ó momento en que ambos empezan a buscar ao pai de Shmuel son sorprendidos por uns membros del exército que se encontraban levando un grupo de prisioneiros á cámara de gas. 

En seguida se dan conta que están sendo levados a unha cámara de gas, posterior a eles os padres de Bruno danse de conta de que seu fillo non se encontra na casa e o buscan con moita preocupación, unha vez que atopan a roupa de seu fillo nun lado da cerca se dan conta que seu fillo foi levado á cámara de gas e ao chegar a cámara xa foi activada e mata a todos que están dentro.

Valoración:

O libro conta unha historia conmovedora e cruel, pero non é o que máis me gustou porque é moi previsible.

Inés Estévez González 4ºB

Capitán América: O primeiro vengador


Autor/ director
: Joe Johnston.

Ano de produción: 2011 en Estados Unidos.

Época e materia que reflicte: Segunda Guerra Mundial.

Tema:

En 2011, un grupo de investigadores explora o Círculo Polar Ártico e descobren os restos enterrados dun avión grande. Mentres investigan no interior da aeronave, dous dos investigadores descobren un obxecto conxelado e circular con adornos de cor vermella, branca e azul.

En marzo de 1942, Johann Schmidt, o oficial ó mando da división nazi HYDRA (organización autoritaria terrorista-penal-paramilitar dedicada á dominación mundial ) e seus homes invaden unha igrexa antiga en Tønsberg( Noruega ), en busca dun artefacto misterioso e cósmico coñecido como o Teseracto, que posúe poderes incalculables. O descubrir a verdadeira localización do Teseracto, Schmidt mata o encargado da igrexa xunto con todos os demais do pobo.

Na cidade de Nova York de 1943, Steven Rogers é rechazado unha vez máis polo servicio militar da Segunda Guerra Mundial, a pesar de facer varios inventos en diferentes oficinas de alistamentos, debido os seus numerosos problemas de saúde e o súa débil resistencia física. Mentres asiste a Exposición Mundial del Mañana co seu amigo James Barner, Rogers intenta alistarse novamente. Despois de oír accidentalmente unha conversación entre Rogers y Barnes sobre o seu deseo de axudar na guerra, o Doctor Abraham Erskine aproba a solicitude de Rogers para alistarse como candidato do Proxecto Renacemento, un experimento desenrolado pola Reserva Científica Estratéxica baixo a supervisión de Erskine, o Coronel Chester Phillips e a axente inglesa, Margaret Carter.

Durante o adestramento básico, o coronel Phillips non esta convencido das afirmacións de Erskine de que Rogers sexa a persoa adecuada para o procedemento, pero finalmente o acepta despois de ver que Rogers comete un acto de valentía. A noite antes do tratamento, Erskine revela a Rogers que Schmidt se administrou unha versión preliminar do soro que estaba desenrolando e padeceu efectos secundarios negativos, debido a súa ambición interna polo poder e a obsesión por converterse nun "home superior". Pero, asegura que elixiu a Rogers porque cría que era un bo home e que, por ser débil toda súa vida, non perdería o respecto pola forza que gañaría.

En Nova York, Erskine foi asistido por Howard Stark, quen somete a Rogers o tratamento do Súper-Soldado, pondo nunha cámara especial onde se lle inxecta o Soro do Súper Soldado e se administra "raios vita". Rogers emerxe dende a cámara cun físico mellorado. Despois de presenciar con éxito o experimento, un dos asistentes revelase como un dos cómplices de Schmidt, Heinz Kruger, quen lle dispara a Erskine, causándolle a morte. 

Kruger agarra o último frasco do Soro do Súper Soldado e escapa das instalacións nas calles de Nova York. Rogers comenza a perseguir Kruger, quen marcha nun automóbil, usando a súa nova forza e resistencia ó correr. 

A pesar de intentar escapar nun submarino, Rogers logra capturalo, pero o frasco do Soro do Súper Soldado rompese e o asasino de inmediato suicidase cunha cápsula de cianuro antes de que poida ser interrogado para obter información.

Con Erskine morto e a formula de Súper-Soldado perdida, a SSR recibe a orde de unirse á guerra, pero, Philips decide deixar atrás a Rogers e lle permite ós científicos estudalo nun intento de redescubrir a fórmula de Erskine. O Senador Brandt acercase a Rogers e lle ofrece a oportunidade de recorrer a nación para promover as inscricións no exército, ca imaxe dun soldado forte, un símbolo ideal para o público; Rogers de inmediato acepta a proposta. Durante o seu traballo nos espectáculos, Rogers interpreta a un personaxe coñecido polo público como o "Capitán América". Mentres Rogers continúa de xira por todo o país, o Capitán América empeza a ganar unha gran popularidade entre o público, facendo que a súa imaxe teña aparicións en películas, cómics, e incluso un programa de radio. Co tempo, Rogers empeza a cansarse de desfilar e de non ter un papel máis directo na guerra en comparación os outros que loitan activamente.

Pola súa parte, Schmidt presenta o seu novo armamento impulsado polo Teseracto a tres oficiais nazis enviados para supervisar o seu funcionamento, Schmidt utiliza a arma para matar os oficiais despois de que un destes se dera conta de que Alemaña era un dos obxectivos. Schmidt utiliza este momento para declarar a súa secesión do Tercer Reich, alegando que HYDRA crecería á sombra de Hitler. HYDRA continua sacando enerxía do Teseracto e utilizándoa para crear unha variedade de armas, integrándoa nunha gama de vehículos e outras tecnoloxías, dándolle lixeiramente á facción el potencial para converterse nunha gran ameaza para a guerra, e o mundo en xeneral.

En 1943, mentres estaba de xira en Italia realizando un acto para os militares activos, Rogers enterase de que a unidade do seus amigo, James Barnes, perdeuse nunha batalla contra as forzas de Schmidt. A pesar da insistencia do Coronel Philips na validade da situación, Rogers se nega a crer que Barnes este morto e decide montar una misión de rescate en solitario, recibindo axuda da Axente Carter e Stark, quen o transporta no seu avión ata as liñas inimigas.

Rogers arregalarase para colarse na fábrica principal de HYDRA, onde encontra e libera a maioría dos soldados cativos e comenzan un motín para escapar. Durante o conflito, Rogers descobre que nunha habitación separada, Barnes estaba sendo torturado, tras despertalo o axuda a escapar

con el.

Schmidt, vendo que os prisioneiros estaban escapando e Rogers mentres se move a través das instalacións, pon en marcha unha autodestrución da fábrica para cubrir as operacións de HYDRA e evacuar a outro centro. 

Mentres o edificio empeza a detonar, Schmidt se enfronta a Rogers nunha pasarela alta onde termina revelándolle a Rogers o efecto que tivo despois de utilizar a versión non terminada do Soro do Súper Soldado. Schmidt expresa a súa convicción do que el está por encima dos seres humanos normais, antes de revelar que o seu rostro era so unha máscara, facendo evidente que a súa pel volveurse vermella, perdeu o cabelo e quedou desfigurado, accidente polo cal comenzaron a chamalo "Red Skull". 

Schmidt y Zola logran escapar nun elevador, mentres que Rogers leva a Barnes a azotea onde ambos apenas arranxanse para saír da fábrica antes de reagruparse cos soldados liberados para devolvelos a la base. 

Tras a liberación dos prisioneiros aliados, Rogers gana o respecto e recoñecemento dos seus oficiais superiores como soldado e se lle dá un alto rango, xunto ca oportunidade de loitar como o Capitán América, como unha figura clave na fronte da guerra que se opón directamente a HYDRA.

Rogers recruta a Barnes, Timothy Dugan, Gabe Jones, James Morita, James Montgomery Falsworth, e Jacques Dernier como parte da súa unidade especial coñecida como os Comandos Aulladores, para asaltar as demais bases coñecidas de HYDRA. Howard Stark equipa a Rogers con armamento avanzado, incluíndo un durable e cómodo uniforme, ademais dun escudo circular feito de Vibranio, un metal raro e case indestrutible. 

Nos meses seguintes, Rogers e o seu equipo levaron unha forte ofensiva, sabotando diversas operacións de HYDRA, dando como resultado unha gran frustración por parte de Schmidt. 

Máis adiante, o equipo asalta o tren que transporta a Arnim Zola. Rogers e Barnes se involucran nunha pelexa cos soldados no tren, ata que Barnes cae do tren cara un precipicio e aparentemente morre, mentres que Jones localiza a Zola no tren e o captura. Rogers profundamente afectado pola perda do seu amigo, é convencido por Carter de utilizar a súa dor como motivación para poñer fin a HYDRA dunha vez por todas. O uso da información extraída de Zola, axuda a localizar a última fortaleza de HYDRA, onde Rogers dirixe un ataque para deter a Schmidt antes de que este utilizara as armas que creou co Teseracto para destruír as principais cidades do mundo.

Ca axuda de Phillips, Rogers logra infiltrarse no avión bombardeiro de Schmidt antes de que este despegara por completo. Durante la loita seguinte, Rogers empuxa a Schmidt contra a máquina que conten o Teseracto, a cal queda gravemente danada e provoca que Schmidt tome cas súas mans o Teseracto, so para desaparecer tras converterse nun destello de luz. O cubo cae o so, derretendo todos os niveis inferiores o seu paso, para finalmente caer no océano da Terra. Vendo que non había maneira de aterrizar o avión sen resgo a detonar as bombas que contía, Rogers decide estrelarse. Momentos antes del impacto, Rogers se despide de Carter a través dunha radio e lle promete que bailarán xuntos durante os próximos días. Mentres conversan, a transmisión de Rogers se corta e Carter asume tristemente que el sacrificouse. Stark posteriormente dirixe varias expedicións no océano co fin de encontrar a Rogers, pero só logra recuperar o Teseracto do fondo do mar. Pero, todos os seus intentos foron inútiles, xa que non consigue atopar a nave estrelada de Schmidt.

Moito tempo despois, Rogers desperta nunha habitación ambientada nos anos 40. El deduce que algo anda mal, xa que el estivo presente no partido que se relata na radio. Rogers decide fuxir ata o exterior do edificio, onde se encontra cunha Times Square moderna na cidade de Nova York.

Momentos despois chega Nicholas Fury, quen lle informa que estivo durmido por case setenta anos. Rogers respira profundamente e tristemente revela que tiña unha cita.

Opinión persoal:

Esta película ambienta perfectamente a época, é unha peli que me gustou moito.

Sabela Fernández Puga 4ºB

Frantz


Película: Frantz

Esta película trata durante a época de entreguerras. Conta a historia de Anna unha xoven alemá a cal perdeu o seu prometido na guerra, e Adrien un xoven francés o cal tivo un encontro con Frantz (o prometido de Anna).

Adrien va un día a Alemaña ca intención de encontrarse ca familia de Frantz e contarlle unhas cousas del.

O pai de Frantz, que é medico, consultou sen saber que era francés, cando descubriu que era francés negouse a seguir falando con el, debido a que lle bota a culpa aos franceses da morte do seu fillo.

Anna termina tendo sentimentos cara Adrien, pero Adrien segue gardando un segredo que sabe que no momento no que o conte, xa non tería o cariño de Anna e o aprecio dos pais de Frantz, xa que este contoulle que era amigo do seu fillo, e que estivo con el antes de morrer.

O segredo que este tiña era que non coñecía de todo a Frantz e que el foi que o matou na guerra, pero sentiuse moi culpable sobre iso e decidiu coñecer a familia da persoa que matou para intentar superar ese recordo.

Adrien contoulle o segredo a Anna pero Anna non llo contou aos pais de Frantz, xa que sentía que el non tiña a culpa, era o que tiña que facer neses momentos.

Anna volveu a Paris onde supostamente esta Adrien para falar con el, pero este non estaba alí, buscou e investigou ata que deu con el. 

Pero Adrien estaba xa prometido, e o seu amor era imposible.

Opinión. 

Parece unha película bastante boa na cal se mostra como pasaron ambos bandos enfrontados na 1 Guerra Mundial.

Como o pasaron os familiares dos falecidos e como o pasaron os militares e as persoas que participaron na guerra, e o trauma que puideron ter algúns. 

Yanira Rodríguez Fernández 4ºC

Los últimos zares


Título:
Os últimos zares.

Autor/director: Adrian McDowall Gareth Tunley

Ano de produción: 2019

Época e materia que reflicte: Revolución Rusa 1917

Tema: De como o zar Nicolás II, leva a Rusia á ruina seguindo os consellos de Rasputin e desencadeando a revolución rusa.

Resumo:

A principios do século XX, o tsar Alejandro II morre , polo que o seu fillo Nicolás convírtese en tsar de toda Rusia. Este é un mozo que non ten experiencia en reinar polo que pouco a pouco rodeado de malas compañías levara a Rusia a unha revolución.

No primeiro capítulo podemos ver o funeral de Alejandro II , pero logo xa vemos como a nai de Nicolás intenta buscarlle unha esposa, e a encontra, Alejandra Fiódorovna Románova ( de orixe alemá) sería a esposa do tsar ata a súa morte, e tamén sería unha das responsables de todo o que saiu mal no imperio.

Nicolás e Alexandra teñen 4 fillas , pero ningunha poderá continuar a dinastía xa que son mulleres. Polo que intentan varias veces ter un fillo varón, e o consiguen, pero este posúe unha condición chamada a hemofilia , que se caracteriza polo desangramento rápido por un mínimo corte , polo que o futuro tsar non podería ir a guerras , tería que ir escoltado etc ou sexa un pesadelo para a dinastía Romanov. Non pensaron en intentar ter máis fillos , porque Alexandra xa estaba un pouco vella .

Un día Alexei , vai ao campo e faise unha ferida , polo que empeza a desangrarse moi rapidamente , os zares enloquécense pero ningún médico pode axudalo. Ata que aparece Rasputin, él era un místico orixinario de Siberia, e que era famoso por curar todo. Nicolás púxose en contacto con él , sen saber que este levaría ao seu imperio a perdición.

Este salva a Alexei , polo que a zarina está nun estado de gratitude con él, e comezase a achegar a él. Rasputin ten unha gran influencia sobre Alexandra e esta sobre o tsar , polo que Rasputin facilmente pode manipular a esta familia real. O pobo ruso decátase disto e empezan a dicir que a zarina ten relacións con Rasputín etc o que leva a Nicolás a botar a Rasputín fóra.

Alexei volve a caír , polo tanto necesitará a axuda de Rasputín , Nicolás é obligado a traer ao místico de volta e así comeza un círculo vicioso que desencadeará a revolución das clases populares a causa das malas reformas do tsar influenciada polo monxe. 


Valoración:

Esta serie pareceume moi boa xa que explica bastante ben como foi desencadeada a revolución de 1917.A parte, a medida que transcurre a serie, hai historiadores polo medio que explican como era en realidade todo. Non acabeime a serie (por iso faltanme outros aspectos históricos) pero a recomendaría moito.

Ana Bernárdez Colaci 4C

Anne with an e


TÍTULO: Anne with an e

DIRECTOR: Niki Caro

ANO DE PRODUCIÓN: 2017

ÉPOCA E MATERIA QUE REFLICTE: Reflicte o século XIX, tema 5.

TEMA: Uns irmáns adoptan a unha rapaza para que os axude na súa granxa

· RESUMO:

Anne with an e é unha serie basada en Canadá no ano 1896 en Avonlea, unha illa de Canadá.

Os irmáns Cuthbert, Matthew e Marilla, deciden adoptar a un rapaz orfo, pero cando Matthew foi recollelo a estación de tren resultou ser unha rapaza, Anne. 

Anne era unha rapaza imaxinativa e creativa e gustáballe moito ler, era un tipo de persoa que non encaixaba nesta sociedade ou que simplemente non estaba de acordo con algunhas cousas. Aínda que foi complicado convencer a Marilla de que Anne se quedara, xa que eles querían home para poder facer cousas que supostamente as mulleres non podían facer, a convenceron e Anne quedouse.

Os orfos non eran ben tratados naquela época e despreciábanos, a maioría de xente, por iso a Anne custoulle un pouco adaptarse a escola.

Pero Anne coñeceu a Gilbert e a Diana. Gilbert converteuse rápidamente no seu amigo xa que el non a trataba mal coma o resto, e tamén tiña moitas cousas que dicir da sociedade, e Diana converteuse na súa mellor amiga rápidamente, aínda que ela era dunha clase máis alta e tiña todo o seu futuro organizado polos seus pais, coma casarse e ser unha muller de casa. Pero ao longo da serie faise valer e escuitar para facer o que ela quere.

Esta serie trata da vida e desenvolvemento destes personaxes e outros que van aparecendo despois.

É unha serie onde se pode apreciar perfectamente como é a época, sobre todo socialmente. Apréciase a amistade, a desigualdade de xénero, ao colectivo LGTBI que estaba moi mal visto....

· VALORACIÓN:

Para min esta serie foi todo un descubrimento, xa que cando miras que unha serie ou película está basada no século XIX non pensas nisto, e sorprendeume moito. É unha serie preciosa onde aprendes e valoras o que temos hoxe en día, como máis igualdade de xénero, os dereitos humanos, unha maior visibilidade e aceptación do colectivo LGTBI...

Apréciase perfectamente como era aquela época e inda así é unha serie que engancha coa trama dos personaxes. Eu recoméndoa ao 100%.


Gabriela González Veloso 4ºC

1898: Los últimos de Filipinas

1898 Os últimos de Filipinas é unha película dirixida por Salvador Calvo (un director de cine español, que naceu en Madrid) e estreada en decembro de 2016. A historia que conta está baseada na situación que sufriron os españois en terras Filipinas antes de perder este territorio. Como ben di o título, isto foi no ano 1898 (século XIX), pero a película reflícteo dende o século XX, intentando que se pareza o máximo posible á realidade. 

Esta película está baseada nunha versión anterior chamada Los últimos de Filipinas e estreada no ano 1945. O que esta nova versión pretende é reflectir como era a situación e a convivencia entre os españois nun territorio ameazante. Esta película comeza cando España envía unhas tropas militares (á orde do segundo tenente Saturnino) a Filipinas, especificamente á rexión de Baler. Cando estes chegan atópanse co sarxento Ximeno e co Frei Carmelo, que xa vivían alí. Entre todos os soldados que ían na tropa militar, podemos distinguir a Carlos. Este é un personaxe moi importante que sufrirá unha evolución psicolóxica notable. El era unha persoa que nunca fora á guerra, novata, á que lle gustaba a pintura. Un día chégalles á illa unha carta na que dicía que a Guerra cos Estados Unidos por ese territorio comezara e que ademais non ían recibir máis tropas. Polo que eran os únicos españois que quedaban en Filipinas (de aí o título da película). Os filipinos ao ver que España os vendera a Estados Unidos por 20 millóns de euros causaron unha gran cantidade de loitas entre os españois e eles. Durante todo o filme, móstrase cómo sobreviven os últimos de Filipinas nunha igrexa (a cal converteron en refuxio), sen ter alimentos frescos, collendo enfermidades por non alimentarse minimamente ben ou, finalmente, morrendo. É neste momento cando Carlos decide adentarse no territorio filipino para chegar a unha rexión na que poderá confirmar se unha carta que lles chegou, dicindo que xa perderan o territorio, é verdadeira ou non. Finalmente volve sen resposta, pero o exército que segue limitado na Igrexa acaba coñecendo a verdade. Que era que estiveran loitando durante 11 meses por un imperio español que xa caera.

Para o gusto que eu persoalmente teño sobre as películas de historia, este é un filme que me gustou. Penso que é porque nel fálase dun acontecemento relativamente preto á actualidade. 

Ademais o feito de que estea interpretado por actores actuais e de que sexa bastante recente apórtalle un punto de interese pola miña parte. Porque son actores que eu coñezo e que me parece interesante que ademais de facer películas de humor e doutros xéneros, tamén fixeron traballos relacionados coa historia. O tema do imperialismo (que é o que trata), foi un dos que máis me gustou, polo que é un punto a favor da película. Se tivese que darlle unha nota numérica sería un 8.

IDAIRA LÓPEZ GONZÁLEZ 4ºESO-C

Los Bridgerton


TÍTULO: “Os Bridgerton”.

AUTOR: É unha serie creada por Chris Van Dusen e está baseada nas novelas da escritora de bestsellers estadounidense Julia Quinn, pseudónimo de Julie Pottinger.

DIRECCIÓN: Chris Van Dusen (Creador), Sheree Folkson, Alrick Riley, Julie Anne Robinson, Tom Verica.

ANO DE PRODUCIÓN: 2020.

XÉNERO: Serie de TV. Os libros nos que está baseada a serie son novelas románticas , é un drama romántico de época, do século XIX. É unha adaptación da serie de novelas de Julia Quinn do mesmo título, cada volume da cal se centra nun membro da familia Bridgerton nomeada en orde alfabética.

DURACIÓN: Son oito tempadas como os oito libros co mesmo título de oito capítulos e cada un fala dun membro dá familia Bridgerton, cunha duración de 60 min. Esta é a primeira tempada.

PAÍS: O lugar de rodaxe é Uxbridge, Londres, pero é unha serie americana.

GUIÓN: Chris Van Dusen, Sarah Dollard, Janet Lin, Abby McDonald, Joy C. Mitchell, Julia Quinn.

PRODUTORA: ShondaLand.

PRODUTOR: Shonda Rhimes.

DISTRIBUIDORA: Netflix.

MÚSICA: Kris Bowers.

FOTOGRAFÍA: Jeff Jur, Philipp Blaubach.

REPARTICIÓN: Phoebe Dynevor, Regé-Jean Page, Golda Rosheuvel, Jonathan Bailey, Luke Newton, Luke Thompson, Claudia Jessie, Nicola Coughlan, Ruby Barker, Sabrina Bartlett, Ruth Gemmell, Adjoa Andoh, Polly Walker, Bessie Carter e Harriet Cains. Ademais, tamén participa Julie Andrews, a actriz que deu vida a Mary Poppins, pon a voz en off a Lady Whistledown, a escritora anónima que ninguén coñeces e que a través dunha revista social relata todo o ocorre na alta sociedade.

ÉPOCA E MATERIA QUE REFLICTE: A historia desenvólvese en Londres no século XIX, concretamente na alta sociedade da Rexencia londiniense (1813 e 1827), na época do ano en que as mulleres eran presentadas na Corte e empezaba o cortexo e a carreira por atopar un esposo e o seu valor como moeda de cambio e negocios entre as grandes familias londinienses. A Inglaterra do século XIX foi unha época de prosperidade para a nación, estivo marcada pola Revolución Industrial, a cal provocou grandes avances económicos e tecnolóxicos. Durante este período, xurdiu unha gran cantidade de eventos históricos que fixeron de Inglaterra un país moderno e poderoso. A Revolución Industrial iniciouse no ano 1760 e terminou a mediados do século XIX, este momento histórico impacto de maneira positiva o ámbito político, económico, cultural, social e científico de Inglaterra.

Pero a principal diferenza radica en que a pesar de ser un retrato da sociedade inglesa, Shonda Rhimes trae personaxes de cor como a reina, os nobres e os altos cargos da sociedade nun momento da historia onde só podían ser serventes, escravos ou mordomos , totalmente ficción e a Lady Whistledown como moza indiscreta cos seus panfletos, algo impensable na época.

Tamén se refire aínda que só de raspallón a Wellington (nomeado duque polas súas conquistas e que conseguiu derrotar a Napoleón), e as súas batallas napoleónicas (1808-1815), cando foi enviado a España a loitar contra a invasión francesa, ao nomealo a él e aos soldados británicos, conseguindo na batalla de Leipzig a caída de Napoleón e a restauración dos Borbóns, tanto en España con Fernando VII, como en Francia con Luís XVIII. E como liderou e coordinou as actuacións da nova alianza que culminou na batalla de Waterloo no ano 1815, despois de que Napoleón escapase da illa de Elba retomando o poder absoluto do Imperio durante cen días, nos que volveu atemorizar a toda Europa.

E tamén saen reflexados os nobres como donos de grandes explotacións de terra, e como os campesiños dependían dos nobres para vivir nas súas terras a cambio do seu traballo.

TEMA:

É unha serie dramática de época, ambientada no mundo da alta sociedade de Londres durante o período da Rexencia cando as rapazas debutantes eran presentadas na corte e definían a súa situación matrimonial.

 COMENTARIO: É interesante notar que a adaptación non é completamente fiel ao libro. Aínda que isto adoita ser prexudicial neste caso non o é, a adaptación da novela deulle frescura, renovando moitos aspectos. As nais das rapazas presentadas en sociedade son mulleres ambiciosas, e queren que as súas fillas terminen ben casadas, que é o que se esperaba delas naquela época. Por sorte, os tempos cambiaron, e as mulleres téñeno máis fácil hoxe.

O personaxe de Daphne enfróntase reclamando o poder de decisión e fai saber que ela é totalmente capaz de elixir con quen, como e por que tomar as decisións sobre o seu futuro do que o seu irmán benefíciase por ser home. E como a serie sutilmente fai que Daphne denuncie á súa nai a falta de información sexual que nunca lle deu e que foi descubrindo a través da súa parella “o duque”.

Os vestiarios non pertencen a época realmente.

A repartición vai máis alá de cubrir a cota de actores negros para parecer inclusivo. Isto mostra o que sería a realeza e a alta sociedade sen prexuízos de raza. O mellor é que non só expón unha sociedade ideal no aspecto racial, senón que aborda especificamente o tema e sutilmente faio parte da trama. Importante a química entre os protagonistas.

E moi sutil a maneira na que quita momentaneamente o foco dos protagonistas para poñelo noutros personaxes. Ademais ofrece momentos de moito humor con enredos caóticos e unha ollada máis profunda aos personaxes polos cales chegamos a sentir empatía, en especial ás familias Bridgerton e Featherington.

O personaxe de Eloise (a irmá pequena de Daphne) é contrario a Daphne, xa que quere ser independente e unha escritora de éxito, está constantemente enfadada xa que non entende porque a muller ten que estar a depender dun home e non pode vivir a súa vida como quere, cuestiona continuamente o papel da muller e as súas funcións.

VALORACIÓN FINAL:

Gústame a trama que se xera con Daphne e o duque e os personaxes secundarios e o trato que se lle dá ao feminismo. É de valorar positivamente que mesturasen razas distintas, tamén que destaquen esa parte feminista aínda que ao final estea baseada no patriarcado e tamén lle dea un toque á heterosexualidade aínda que bastante sutil. Non é unha serie que che impacte como tal, pero se nos pode ensinar bastantes cousas, como se trataba á muller naquela época e como aínda hai secuelas dese trato.

Se che gustan as novelas de Jane Austen, esta serie é para ti. Sobre todo non te perdas ao “duque” un personaxe importante na serie.

Se a vas a ver, mira o erro da serie: As liñas amarelas que aparecen na estrada e empregábanse para marcar as zonas nas que non se podía aparcar, empezaron a utilizarse un século despois en Gran Bretaña.

Lucía Carrera Fernández 4ºA

Los miserables


O título de esta película é “los miserables” está dirixida por Tom Hooper. Esta película en España foi estreada o 25 de decembro do 2012.

Esta película móstranos o período posterior a Revolución francesa século XIX. 

É un musical que nos fala da historia de Jean Valjean cando foi liberado despois de 19 anos. Está inspirado na novela de Victor Hugo “les miserables”.

Esta historia trata jean Valjean que estivo como prisioneiro durante 19 anos, por robar un anaco de pan para darlle de comer ao seu sobriño, e por fin el liberado, graza a o señor dun mosteiro que “lle deu diñeiro” e a o seu esforzo consigue ter unha vida moito mellor como alcalde. Pero Javert que era o que vixiaba prometeu que o levaría de novo a prisión. Mais tarde el coñece a unha muller que está apunto de morrer e vese coa necesidade de axudala, este se fai cargo da súa filla Cosette que traballaba nunha posada pero non a trataban moi ben.

Valoración:

Paréceme unha película moi interesante para aprender doutra maneira a situación de Francia despois da Revolución francesa. O final gustoume moito, aínda que é moi triste. Recomendaría esta película a calquera persoa que lle gusten os musicais e queira aprender un pouco mais de como vivían as persoas nas cidades nesa época. 

Noemí González Sordo 4ºC

Un pueblo y su rei


Título
: Un pueblo y su rei

Director: Pierre Schoeller

Ano de producción: 2018

Época e materia que refllicte: Esta ambientado dende o ano 1789 en Francia, ata onde acaba a revolución francesa que é o que reflicte esta película.

Tema: Trata principalmente da revolución francesa dende a toma da Bastilla, ata a decapitación do rei Luis XVII, da un punto de vista xeral de todas as clases socias que existían nestas épocas, dende o rei, os burgueses e o pobo que é o máis discriminado. Vai explicando cada etapa da revolución paso a paso.

A película dende o meu punto de vista, como dixen antes, está ambientada dende todas as perspectivas, pero creo que se centra máis na do pobo. Facendo entender a súa situación e o motivo de todas as súas revolucións. Enténdese moito mellor o contexto, porque explica a situación de cada clase social, como a do Rei, nunha escena, onde fai comprender a situación de angustia que ten, por non estar á altura da súa anterior xeración e non conservar o Reino. Tamén explica moi ben a situación dos Sans-culottes que eran neste momento os máis discriminados, demostrando o desesperados que estaban por non contar con medios suficientes. De feito, pon como exemplo os protagonistas, que forman parte do pobo revolucionario.

En xeral creo que esta película é moi boa para contextualizarse nesta importante etapa histórica. O que máis me gustou é como ensina cada situación social, e tamén como explica e como indica cada etapa na que se vai asentando. Tamén me gusta a posta en escena, tanto a da asamblea como o feito de que gravaran no palacio real de Versalles.

Sabela Saad Gómez 4ºB

Adiós a la reina


Ano
: 2012

País: Francia

Director: Benoît Jacquot

Xénero: Drama

A película preséntanos a Agathe-Sidoine, a lectora da raíña de Francia María Antoñeta. Esta muller vive de primeira man os acontecementos na corte ao darse a noticia da revolución.

A película sitúanos un 14 de xullo de 1789, día no que se toma a Bastille, ao principio móstrannos como é a vida que fan en Versailles e como sucede o día, pero á seguinte mañá,coa noticia da toma da Bastille, empeza a notarse alteración na xente, a cal empeza a pensar en como reaccionar #ante a revolución do pobo.

Ante isto atopámonos cun panorama como leste: o rei empeza a tomar medidas, dando un discurso para acougar á xente no cal se mostra como unha persoa normal de vestimenta, moito nobres empezan a mobilizarse, fuxindo cara a outros países, como Suíza, e nosa protagonista, mentres tanto, vese decidida a quedar coa raíña, chegando a pasar tres días seguidos con ela, os cales serían os últimos que pasarían xuntos. 

Ao final, e por ordenes da raíña, acábase marchando de Versailles, xunto á Duquesa de Polignac, disfrazada desta última, a cal era a amante da raíña, para así poder asegurar a súa seguridade.

Esta película gústome a secas, porque aínda que tivese unha trama interesante e un bo argumento, non me engancho nin fixo que me gustase máis un personaxe que outro. Esta é unha boa película, aínda que me parece que se lle dá demasiada importancia a algúns personaxes que non o merecen, como Paolo, e ás veces é un pouco difícil de crer a velocidade á que cambian algunhas persoas de parecer.

Dous personaxes, que me gustaron sobre os demais foron: Madame Compan e Jacob, polo seu carisma e o significado que teñen estes en a película, achegando un punto de vista e un realismo que estraño noutros personaxes da película.

En conclusión a película é un notable baixo para min, ten unha boa trama, pero paréceme que faría falta desenvolver máis a personalidade dalgúns personaxes e centrarse máis na trama e os personaxes importantes. A súa curta duración de 95 minutos fai que sexa fácil de ver e agradable de enteder.

 Gabriel Páramos López 4ºESO C


mércores, 3 de agosto de 2022

La Revolución


Título
: “La Revolución”

Director: Aurélien Molas, Jérémie Rozan e Edouard Salier

Guión: Aurélien Molas

Reparto: Doudou Masta, Julien Sarazin, Ian Turiak, Marilou Aussilloux, Amélia

Lacquemant, Amir El Kacem, Lionel Erdogan, Julien Frison e Isabel Aimé Gonzalez

Sola.

Ano de produción: 2020

País de produción: Francia

Época histórica: A serie está inspirada na Revolución Francesa (finais do século XVIII)

Tempadas: 1

Capítulos: 8

Tema: A historia de varios personaxes de distintas clases sociais durante a Revolución Francesa

Xénero: Drama

Análise:

No primeiro capítulo, nos centramos na historia de Joseph Ignace Guillotin, un médico cirurxián que trata de desenvolver historias de asasinatos. Aquí chega Oka, un escravo negro que foi culpado por canibalismo e asasinato dunha muller. Joseph xura sacar a Oka do seu problema.

Por outra banda, temos a Elise e a súa familia. Elise é a condesa de Montargis, que quere axudar a seu pobo pero non sabe si é unha decisión correcta. Súa irmá Madeliene, ten visións estrañas e reais sobre outras persoas e seu pasado. 

No capítulo, se ve a morte dalgúns personaxes secundarios e quen son os seus culpables.

Opinión:

Sinceramente, a serie paréceme que está ben lograda, ten un ambiente na época perfecto. Sen embargo, a serie é un pouco confusa e complicada de entender, pero pode ser que sexa só no primeiro capítulo. Ten moitos personaxes e con historias diferentes (aparecen todos no capítulo 1) e por iso é difícil de entender. Fai moitos flashbacks nos que os personaxes contan súa historia.

En conclusión, penso que a serie está ben feita pero que o principio é confuso e a relación entre os personaxes tamén.

Paula Pérez Gándara 4ºB

Little women


Título
: Little women

Ano: 2019

Época histórica: Guerra de Secesión, 1862,  1860 e  1870

País: Estados Unidos

Direción e guión : Denise Di Novi Amy Pascal Robin Swicord Arnon Milchan

Xénero: Romance e drama

Argumento :

En 1868, Jo March, que é profesora en Nova York acode ao Sr Dashwwod para ensinarlle a súa obra, e el sempre lle di que a obra carece de algo e ela está triste por iso.

A súa irmá menor Amy , está en París coa Tía March, para concevir matrimonio con Fred Vaungh, un rico empresario , e así poder achegar algo economicamente á súa familia. E nesta viaxe Amy atópase con Laurie o exmejor amigo de Jo (que deixaran de ser amigos porque Laurie propuxéralle matrimonio a Jo e ela negouse) e vaise formando unha historia amorosa entre eles.

Por outra banda Meg March é a maior das súas irmás , e ela tiña que casar con alguén rico, pero decidiu casar por amor , por mor disto case queda pobre.

Logo Beth , a irmá menor, é calada e encántalle tocar o piano, pero un día enferma de escarlatina e isto fai que todas as irmás reúnanse para estar con ela.

Contexto:

A película está inspirada na obra Little women de Louisa May Alcott(1869), onde conta o que xa resumín.

E a obra interpreta aspectos como o rol da muller na época, a guerra de sucesión norte americana etc

Ana Bernárdez Colaci 4ESOC



Hospital Real


Título
: Hospital Real

Guión: Carlos Portela, Lidia Fraga

Director: Jorge Cassimello

Ano de producción: 2015

Xénero: Drama

Época e materia que reflicte: finais do século XVIII durante o conflito armado da guerra da Independencia española e baixo o reinado de Carlos IX. Capítulo: 1 (Santiago)

Tema: Hospital Real é una película na que Daniel Álvarez Castro, un mozo compostelán procedente dunha familia senllerias de Santiago de Compostela e unha campesina Olalla Taboada vense unidos polos sentimientos e traizón.

Daniel Álvarez Castro, un xovén compostelán e herdeiro dos condes de Bastavales, unhas das familias máis prestixiosas de Santiago, levaba varios anos en París travallando de médico. Decide volver á casa pola insistencia do seu pai para prometelo coa única heredeira do Hospital Real. Polo camiño resulta ferido, pero grazas a unha xoven campesiña que é enfermeira, chamada Olalla Taboada, encontrouno na beira dun camiño e decide levalo a casa na que vive co seu pai e irmán para curalo. Co paso do tempo os sentimientos surxen e

Daniel anímaa a irse con él para Santiago para que poida cumprir o seu soño de ser enfermeira no Hospital Real e poder casar con él. No afán de poder realizar os seus soños vese como se suman personaxes, intrigas, vinganzas e matrimonios axeitados. No terreo da limitada medicina observase enmarcada nun contexto no que intervén asuntos sociais e políticos. A diferenza de clases sociais será unha trama chea de obstáculos para facer realidade os seus sonos. A acción situase básicamente en tres escenarios, o Hospital Real, Palacio de Daniel e o exterior. O Hospital Real respondía só ante a súa Maxestade e entorno ao edificio xenerabase unha auténtica loita de poderes. E sen dúbida unha historia de amor imposible entre un médico nobre e unha aldeana enfermeira.

A película transporta o público a finais do século XVIII. Pódese considerar un filme- histórico, xa que, recrea a representación dunha Galiza sometida ao conflicto da guerra da Independencia española que sacudíu á Península Ibérica como consecuencia da entrada das tropas napoleónicas en España co pretexto de invadir Portugal. Tanto a vestimenta como o ambiente natural, ilustran a perfección os feitos que se desenvolven naquela época como a pobreza e o atraso da sociedade galega marxinada frente á favorecida burguesía e o clero, por outra parte, destaca o interese pola ciencia na que se ve unha representación exemplar dunha boticaria da época e uns espacios perfectamente logrados na representación do hospital, este entorno é uns dos principais temas que sen dúbida está desarollada en paralelo coa traizón e cos previlexios das clases sociais.

A vestimenta recrea a demarcación social como é un traxe sombrio e gris para as campesiñas con falda larga e mantilla de lá que lle servía de abrigo, e para os homes uns arapos oscuros e desgastados, mentres que a clase alta reflexaba unha vestimenta máis moderna cos vestidos camiseros con cirtura alta e falda dunha soa peza con línea recta e tubular, e con tacóns baixos. Os adornos eran simples e apenas visibles, mentres cos homes da alta sociedade caracterizouse por unha menor estridencia en comparación coa moda feminina. O "traxe a francesa" utilizaba prendas de seda e lixeiros calzóns, anchas casacas e chalecos, característico do século XVIII co define con cores fixos

Hospital Real é un exemplo dunha ficción da época nunha Galiza a finais do século XVIII, ofrece un entretemento aderezado con amores diversos e un retrato acertado da sociedade galega, que era eminentemente rural e agraria. Plantexa historias de amor, intriga xunto con múltiples misterios, pero sobre todo orientado a camiñar entre a vida e a morte.

 Andrea Domínguez García 4ºC


Matar a un rei


Título
: “Matar a un rei”

Director: Mike Barker

Guión: Jenny Mayhew

Ano de produción: 2003

Época :mediados do século XVII

País: Inglaterra, Reino Unido

Xénero: Drama, histórico

Reparto: Tim Roth, Dougray Scott, Rupert Everett, Olivia Williams, Adrian Scarborough, Corin Redgrave, James Bolam, Finbar Lynch, Evie Wray, Jeremy Swift, Arthur Cox

Tema: A idea principal desta película é visualizar o cambio do tipo de estado. Pretenden derrocar ao monarca absolutista e exercer a soberanía popular, para que a esta non resida no rei senón no pobo.

Comentario:

Atopámonos en Inglaterra no ano 1645: Despois de tres anos de cruenta Guerra Civil, a vitoria está en mans dos puritanos que derrocaron ao rei Carlos I gañando a súa batalla contra a corrupción. Dous heroes saíron da guerra: os líderes do exército parlamentario ; Lord Thomas Fairfax e o seu xeneral Oliver Cromwell . A guerra xa está gañada pero agora a súa misión é unir e reformar o país. Aínda que a amizade que une aos dous é forte, os acontecementos futuros realmente a poñerán a proba. Thomas , como membro da aristocracia, quere unha reforma moderada da monarquía pero Cromwell ten outras ideas en mente. Ao regresar da guerra, Thomas goza dun apaixonado reencontro coa súa amorosa esposa Lady Anne. Non obstante, esta mantén unha certa lealdade á monarquía e cre, como moitos outros membros do parlamento, que a Guerra xa serviu de lección ao rei Carlos I. Baixo o liderado de Denzil Holles, presidente do parlamento, unha facción acepta en segredo devolver ao rei ao poder a cambio de valiosos agasallos . Cromwell indignado envía ás súas tropas para recuperar os tesouros empregados como suborno e leva a xuízo a todos os traidores membros do Parlamento. Arrepiada ao coñecer os plans de Cromwell de levar ao xuízo ao rei, Anne informa a dous mozos realistas do paradoiro do monarca. Estes conseguen rescatar ao rei, pero Cromwell pronto descobre o seu escondite e é capturado de novo. Para entón, Thomas descobre que o seu amigo non ten intención de ofrecerlle ao rei un xuízo xusto e que xa asinou a súa sentenza de morte. Mentres prosegue a súa execución, Fairfax e Anne foxen de Londres. Pero este, máis tarde, volve atoparse cos seus coñecidos realistas e decátase de que aínda cre nos principios polos que loitou e sabe que debe regresar a Londres e intentar moderar o extremismo de Cromwell. Pero co rei morto, o réxime puritano saíu do control. O seu exército xera violencia e medo en todo o país e Cromwell compórtase cada vez máis coma

un emperador . A Thomas, que estaba reinando o norte, chéganlle noticias do estado enfermizo de Cromwell polo que volve a Londres, días despois disto falece e o seu cadáver é exposta na entrada ao reino.

Conclusión:

"Matar un rei" é unha historia da loita polo poder. As aspiracións políticas destes líderes son ben diferentes e mentres Thomas opta por restaurar a monarquía, Cromwell soña con virarse cara a unha república e acabar completamente co rei.

A miña valoración persoal non é mala, ao principio custoume comprendela pero cando entendes a situación é sinxela e entretida.

Marta Bernárdez Troncoso 4ºB

El sí de las niñas


Vou comentar o libro El sí de las niñas de Leandro Fernández de Moratín.

Esta obra estrenouse o 24 de xaneiro de 1806 no Teatro da Cruz de Madrid. Dende finais do século XVIII, en España e no resto de Europa os ilustrados e reformistas estaban a favor do desarrollo e da industrialización. España tiña condicións favorables para isto, pero o escaso desarrollo da burguesía emprendedora, a excesiva mentalidade rural e máis condicións desfavorables, fixeron que tardase esa industrialización. Na primeira metade do século XIX dá comezo esa industrialización coa construción dos altos fornos de Marbella e as fábricas téxtiles de Cataluña. Esta situación, aínda que fora a presente na sociedade nese momento, non se mira nesta obra de Moratín. Este autor neoclásico preséntanos a situación dun casamento entre unha nena e un home que case lle cuadruplica a idade.

Esta obra de estilo claramente neoclásico, móstranos unha unidade de lugar concreta, nunha posada de Alcalá de Henares; unha unidade de tempo inferior a 24 horas, que vai dende as sete da tarde ata as cinco da mañá da mañá seguinte; e unha unidade de acción cunha única trama, os matrimonios concertados e desiguais, ese casamento entre Dona Francisca e Don Diego, un amigo da nai da rapaza, maior e adiñeirado. Dona Irene mira este casamento con fins máis económicos, xa que é pobre pero tamén pola sociedade, porque xa ela se casara cun home maior e rico cando foi rapaza e pensa que é o mellor.

A obra cóntanos o romance entre Don Carlos (o amante de Francisca e o sobriño de Don Diego) e Dona Francisca, quen, ó final da obra, despois deses 3 actos que a conforman, acaban xuntos coa aceptación de Don Diego e finalmente de Dona Irene, a pesar do seu descontento por esa rutura do matrimonio que ela concertara. A este romance tamén axuda Rita, a criada de Francisca. Aquí mírase que, por moi pobres que foran, tiñan criada, porque pertencían a un nivel social no que a apriencia é fundamental, a burguesía.

Na miña opinión, considero que esta obra está moi ben. Conta a opresión e falta de liberdade das mulleres nese momento para decidir sobre os seus matrimonio e sobre a súa vida. O libro é facil de entender e de ler, e queda ben claro o que quere contar e transmitir Moratín.

Violeta Pérez Castro 4º ESO-C


Reign


Título
: Reign

Ano: 2013

Época histórica: Francia de 1557

Tempadas: 4

Capítulos: 78

País: Estados Unidos

Dirección e guión : Laurie McCarthy e Stephanie SenGupta

Reparto: Adelaide Kane ( María Estuardo), Toby Regbo ( Francisco II de Francia) Megan Follows ( Catalina de Medici) , Celina Sinden ( Greer / inspirada en Mary Beaton ).

Fotografía: Checco Varesse

Xénero: Ficción histórica e romance.

Análise ( vou facer análise de todas as temporadas porque gustoume a serie)

Temporada 1 :

A historia empeza cando María Estuardo , raíña de Escocia , ten que marchar do seu convento onde vivía, e ir cara a Francia. Esta partida débese xa que desde moi pequena estivo comprometida a formar unha alianza con Francisco II de Francia ( sucesor do trono francés) , para poder aliar a Escocia e a Francia e así defenderse contra Inglaterra.

Cando María chega a Francia nota como Francisco non está interesado nela persoalmente , pero está obrigado a contraer matrimonio con ela . María buscaba a parte dunha alianza para Escocia , un amor que o levase con ela toda a súa vida, por tanto está un pouco desgustada , pero isto cambiará ao longo dos capítulos.

Mentres tanto Catalina de Medici ( nai de francisco) trata de envenenar/ matar a María , xa que Catalina cre na bruxería , e o seu profeta máis próximo, Nostradamus, di que esta alianza con María Estuardo custaralle a vida ao seu fillo, polo que Catalina tenta matar a María.

Unha parte moi importante da serie son as damas de María ; Lola, Kenna , Aylee e Greer. Que a axudan e cóidana coma se fosen as súas amigas , aínda que na serie Lola queda embarazada de Francisco ( si , o prometido de María) , xa que como María amaba tanto a Francisco ao decatarse da profecía , decide irse co seu irmán bastardo ( Sebastián , que na realidade non existiu) e Francisco ao non ter a María foise da corte francesa , e se encontro con Lola en París , el pensaba que nunca máis volvería a ver a María , así que pola tensión e por outras circunstancias Lola quedou embarazada de Francisco. E no último capítulo o rei Enrique de Francia , pois está tolo , e empéñase coa idea, de tomar Inglaterra xunto a María do seu lado ( como esposa , ela xa estaba casada con Francisco, pero deulle igual) Francisco ao ver o panorama decide botar unha xusta , na que ninguén sabe quen é , contra o seu pai, e mátao fin.

Nas seguintes tempadas:

Na tempada 2 María é violada , e aíslase completamente de Francisco e namórase doutro, Luís I Borbón de Condé , irmán de Antonio , Rey de Navarra , e esta tempada baséase de Francisco tentando recuperar a María , conségueo, pero , ao final de tempada, vese como Francisco fala con Nostradamus da súa enfermidade e non lle queda moito tempo.

Na tempada 3, Francisco e María son felices , ata o quinto capítulo onde Francisco morre por unha infección de oído. María queda na corte francesa con Catalina e as súas 2 damas ( Aylee morreu e Kenna quedara embarazada dun bastardo e decidise fuxir a norueguesa) pero volve a Escocia para reinar no seu país.

Ao final da tempada , Lola morre, por atentar cara á vida de Isabel Reina de inglaterra , por mor de falsas ordenes de María. 

Na tempada 4 , María quere vingarse de Isabel , por decapitar a unha dos seus mellores amigas , polo que decide aliarse con Lord Darnley , un nobre con dereito ao trono inglés, namóranse e maría queda embarazada , pero cando casa con el , ve como só impórtalle o poder , pero María necesita esta alianza para poder cobrar a súa vinganza.

Ao ver que Darnley vólvese tolo e ata rapta ao seu fillo e lévao ao bosque , onde case morre, decide mandar aos seus súbditos máis leais a matalo , e fano. Pero alguén se decata do sucedido e levan a María arrestada. Logo de 18 anos , Isabel de Inglaterra decapítaa por conspirar contra ela.

O seu sucesor é Jacobo o seu fillo, con dereito ao trono de escocia e Inglaterra A serie acaba con Francisco e María xuntos de novo no máis aló

Conclusión:

Unha serie moi boa que me axudou a entender historia, e que che axuda a comprender como eran os monarcas antes. E ademais non é unha seria aburrida nin nada polo estilo, entón faise moi amena e non a podes deixar de mirar pola intriga en cada capítulo.

Ana Bernárdez Colaci 4C

O home da máscara de ferro

Título: O home da máscara de ferro.

 Autor/Director: Alejandro Dumas/ Randall Wallace. 

Ano de produción: 1998. 

Época e materia que reflicte: Séculos XVII-XVIII, (momento en que Francia sufría unha crisis debido a falta de alimento) 

Tema: A película conta como Philippe (tamén coñecido como o home da máscara de ferro), trata de arrebatarlle o trono ao seu irmán, o cal era un rei avaricioso, irresponsable e irrespetuoso, coa axuda de catro mosqueteiros os cales, tres de eles, planearon o seu rescate e a súa subida ao trono. Comentario: A historia comeza cando Luís IV decide enviar a Raúl, fillo de Athos, a primeira fila na guerra, para así poder quedarse coa súa amada Christine, logo de morre este, Athos como venganza decide ir en contra do rei. A súa vez, na historia, a Aramis (amigo de Athos e mosqueteiro retirado), encárgaselle a misión de matar ao xefe da orden dos Xesuitas, dando a coincidencia de que é el mesmo. Este decide convocar unha reunión entre os catro mosqueteiros retirados (agás Artagnan, o cal converteuse no xefe dos mosqueteiros) e antigos amigos, Athos, Portos e Artagnan, para pedirlles axuda na súa labor, neste encontro Athos continúa enfadado con Artagnan, e cúlpao da morte do seu fillo, xa que él como líder dos mosqueteiros, "sabía" a posición no frente de Raúl, e non fixo nada para poder trasladalo as filas de atrás. Deixando de lado a Artagnan, o cal decide seguir coa súa labor de protexer ao rei, os outros tres, deciden seguir o plan de Aramis e liberar ao home da máscara de ferro (Philippe), o cal estaba prisioneiro por orden dalgúns membros da realeza, a cal non querían que se dera a coñecer a existencia deste, debido a que era o irmán xemelgo de Luís IV. Nun intento de intercambiar ao rei, descúbreno, e rematan por capturar de novo a Philippe, dándose de conta Artagnan despois de que fora encarcelado Philippe,de que este era realmente o irmán do rei. Tras a noticia, Artagnan decide axudar aos seus amigos, os cales tratan de rescatar a Philippe. Xa ao final da historia atópanse acorralados, pero os antigos mosqueteiros logran gañarse o respeto dos novos tras unha batalla, e estes néganse a seguir pelexando, facendo que Luís decida atacar el mesmo ao seu irmán e provocando a morte de Artagnan cando este trata de impedilo poñéndose no seu camiño. Para rematar, os presentes xuran gardar silencio do que aconteceu nese momento, Philippe finalmente logra suplantar ao seu irmán, o cal se lle é colocada a máscara e mandado a prisión.

 Conclusión: O home da máscara de ferro narra unha historia a cal aconteceu na realidade, pero que tamén ten partes ficticias, en sí, o guión está moi ben feito xa que é sinxelo de entender, facendo que perderse na película non sexa doado e facilitando así a súa comprensión. Ao meu parecer, ten unha boa trama, pero hai partes que poden chegar a ser un pouco subrealistas.

Dubra Outeiro Veiga, 4ºB

The Great

Título: The Great

Autor/director: Tony Mcnamara

Ano de produción: 2020

Época e materia que reflicte: Absolutismo e ilustración.

Tema: O ascenso ao poder a Catarina a Grande de Rusia. Unha viaxe histórico e innovador a través da Rusia do século XVIII.

Comentario

The Great (baseada en la historia real del ascenso ao poder de Catarina a Grande), ofrécenos unha visión contemporánea da anticuada vida cortesá da Rusia do século XVIII. Detense no enfrontamento entre a  filosofía moderna de Catarina e as súas ansias por renovar a sociedade e cultura rusa e unha corte que resistese a cambiar o modo de gobernar e de vivir ruso polo europeo.

The Great centrase tamén  nos xogos e os pasatempos que afogan a Catarina o nivel de ela intentar escapar e intentar quitarse a vida.

Valoración final

Encontrámonos nunha serie baseada na historia de Catarina a Grande e o seu ascenso o poder ruso moi ben elaborada dende a elaboración da historia e dos personaxes ata a ambientación da historia.

É unha serie en si moi ben elaborada e fai entender como era a situación naquel momento en Rusia o atraso que tiña comparado ca política e a filosofía europea. Axuda tamén a entender como era naquel momento a situación da muller en Rusia.

Lucía Álvarez Natividad 4º A 

Le roi danse


Título
: Le roi danse 

Autor/director: Gérard Corbiau 

Ano de produción: 6 de decembro do 2000 (Francia) 

Época e materia que reflicte: Francia no século XVII na que Luis XIV representa o cume do absolutismo francés. 

Le roi danse é unha película Biográfica que trata sobre o vínculo creativo entre dous apoteósicos artistas: Giovanni Battista Lully compositor da corte e mestre de danza, que encontra en Luis XIV a inspiración para crear a personalidade do Rei Sol e Juan Baptiste Poquelin, alias Molière. A película é un «flash-back», narra a vida de Lully, comezando coa súa morte. A acción empeza un día mentres agardaba coa súa orquestra a chegada do Rei para interpretar o “Te Deum” , entón, accidentalmente, cravouse no pé o bastón co que a dirixía. Levárono ferido ata a súa casa, coa idea de amputarlle o pé para cortar a gangrena, pero el opoñíase xa que aparte de músico, Lully era un excelente bailarín, e para el perder unha perna era inconcibible. Inmerso, na dor, lembra os seus últimos momentos de vida reflectidos nunha historia de “amor” entre un rei egocéntrico e o seu compositor, que lle dá a súa vida. Lembra cando empezou a gañar a confianza do novo monarca Luis aos 14 anos, en 1653, regalándolle uns zapatos especialmente deseñados para o ballet “de la Nuit”. Trala morte do cardeal Mazarino, Luis IVX toma o poder en 1661 e faise soberano absoluto, á vez que vemos a súa atracción pola música e pola danza, está en xogo o establecemento relixioso creado e controlado por súa nai Ana de Austria, o “Palais-Royal”. O rei é sublimado polas notas máxicas e vibrantes de Lully, pero a harmonía rómpese, cando o rei descobre que perde a súa flexibilidade e axilidade, a pesar dos arranxos musicais ofrecidos por Lully .Xa non pode reproducir unha montaxe, é forzado a renunciar a súa arte favorita, definitivamente, o baile. Polo tanto Lully mostrase infeliz e impotente ante a posibilidade de perder as súas funcións e privilexios. Luis XVI ordena a Lully e Molière para que traballen xuntos para o seu entretemento. Lully inicia cunha toma gradual do poder. Montaron comedias-ballets pero con todo, Molière é o artista máis notable do rei, Lully celoso e furioso, procura desacreditalo. As súas relacións apáganse e vai tomar as rendas aparecendo ante o rei e esixindo o monopolio da presentación de novas óperas nos teatros, finalmente convence ao soberano e dálle o monopolio. Lully proclamará o seu triunfo ante Molière, privándoo dos seus músicos ata as obras que escribiron por privilexio real, e que agora pertencen exclusivamente a Lully. Molière, xa moi enfermo, refuxiarase na creación do seu último traballo, "O enfermo imaxinario", morrendo pouco despois. Comeza, entón, o éxito de Lully como compositor de óperas, pero québrase ante un rei fatigado con desexo e fame de novidades. En 1687 morre, no palacio de Versalles, o único comentario da súa maxestade foi: "... non imos ter música esta noite?

Tanto os traxes como os ambientes contribúen ao feito de que a película ten un toque de realismo. Expón a adición de Luis XIV sen abordar outros aspectos da súa vida como monarca absoluto. A coreografía é brillante e espectacular, a música desempeñou un papel moi importante na vida do monarca, acompañouno a todas partes e en todos os momentos do día. A énfase da danza crea unha especie de coreografía durante toda a película, particularmente nos movementos dos dous personaxes principais, Lully e Luis. A película ofrece unha suntuosa descrición da Corte Real, no que abundan as intrigas, traizóns e asasinatos. O vestiario é notable en concordancia histórica, variedade de formas, porte e cor, moitos tecidos sintéticos brillantes e xoias, que son certamente deslumbrantes. O director mesturou maxistralmente a arte e a política: o desafío de asociar ao Rei Sol cun personaxe dedicado á arte de danza e a música ten éxito. A película permítenos ser testemuña da planificación dos xardíns de Versalles e Luis XIV que foi quen creou Academia Real de Danza en 1661.

Andrea Domínguez García, 4º C

El Cid, la leyenda

 


Autor/Director: Jose Pozo

Ano: 2003

Época e material que reflicte: Século XI, chegada dos almorábides á península e o Reino de Castela.

Comentario:

Nesta película falamos principalmente da historia do Cid, Rodrigo Díaz de Vivar.

No ano 1064 o Rei Fernando I o Grande rei de Castela e León regresa tras a conquista de Coimbra. Da protección aos reinos de taifas e redúcese a actividade militar.

Yusuf, era o xefe almorábide que quería atacar os reinos de taifas xunto con os almorábides.

Sancho era o sucesor do Rei de Castela, é amigo de Rodrigo, quen está namorado de Ximena, a filla do conde de Gormaz, con quen pretende casar Ordoñez.

O pai de Rodrigo entrégalle a súa espada para que poida loitar co rei.

Rodrigo pídelle ao conde que lle deixe casar coa filla pero ao non aceptar, o conde intenta matar a Rodrigo.

Mentres, Urraca avisa a Sancho de que o conde e máis Rodrigo estanse a bater en do e cando Sancho estaba de camiño, o amante da súa irmá Urraca o asasina polas costas, e mentres tanto Rodrigo sen querer asasina ao conde, e Ordoñez ao ver que viña Ximena o acusou de asasinato, facendo que Ximena non lle fale.

Os almorábides chegan a Península, concretamente a Zaragoza.

Afonso é nomeado rei é Rodrigo é desterrado e empeza unha época de reconquista.

Rodrigo é coñecido polos almorábides como o Cid.

Todo o que recupera é posto ao servizo do rei de Castela, Afonso VI.

O Cid parte a Valencia para evitar que entren os almorábides.

Como non acepta a proposta do rei de ir ao Norte a loitar contra os almorábides prendeo.

Ordoñez dille a Rodrigo que casará con Ximena.

Urraca proponlle a Rodrigo salvalo de estar preso se mata ao rei (Afonso).

O exército de Afonso guiado polo Cid e máis os compañeiros atacan aos almorábides no Castelo no que teñen retidos a Ximena e Ordoñez. (Zaragoza)

O exército finalmente derrota aos almorábides e Yusuf acaba encarcerado.

Ximena e Rodrigo casan, el continúa loitando xunto ao rei e no ano 1099 Rodrigo O Cid morre tendo Valencia baixo o seu control.

A aptitude do Cid como cabaleiro durante a película demostra un dos principais valores dos cabaleiros, a honra.

 Valoración persoal:

 A min persoalmente gustoume moito porque pareceume entretida e un pouco divertida xa que ten moita intriga e engano. Non é unha película moi longa, que reflicte unha historia moi interesante e importante para a nosa cultura e para a evolución dos reinos peninsulares, tamén se reflicte como se vivía nesa época. Recoméndoa as persoas que lle guste un pouco a intriga e a acción.


María Vidal Rodríguez 2ºD